DE MEDIA

Volgens schrijver Joris Luyendijk zijn de meeste journalisten diep in hun hart freudianen. ‘Net als de grondlegger van de psychoanalyse’, schrijft hij in zijn boek Dit kan niet waar zijn, ‘geloven journalisten dat de belangrijkste dingen in de wereld verborgen worden gehouden, en met veel speurwerk dan wel therapie moeten worden blootgelegd.’ En net als Freud, gaat hij verder, geloven journalisten dat het aan de oppervlakte brengen van die schokkende zaken tot genezing en herstel leidt: ‘Denk bijvoorbeeld aan Watergate: president bespioneert zijn tegenstanders. Journalisten onthullen dit. President moet aftreden. Het systeem klopt weer.’

De vraag is echter of het nog wel zo werkt. Ligt alles niet allang op tafel? Hoeveel moeten we nog lezen, zien en horen over klimaatverandering? Is het slechts de taak van de journalist om de cijfers en feiten te communiceren naar een groter publiek, of draag je als klimaatjournalist een grotere verantwoordelijkheid?

S amen met klimaatjournalist Jelmer Mommers onderzoeken we de hedendaagse positie van de media. Hoe groot is de invloed van media op de manier waarop we over klimaatverandering nadenken? Wat is precies de taak van een klimaatjournalist? En hoe word je niet cynisch?


Jelmer Mommers

Jelmer Mommers (1987) is sinds 2015 fulltime correspondent Klimaat en Energie. Hij werkte eerder als onderzoeker en webredacteur voor De Groene Amsterdammer, platform Investico en De Gids. Hij studeerde cum laude af bij de masteropleiding journalistiek, won met zijn scriptie de Villamedia scriptieprijs en met zijn voormalige collega’s van Investico de Aanmoedigingsprijs Onderzoeksjournalistiek van de VVOJ. In 2017 maakte hij wereldnieuws door een oude klimaatfilm van Shell opnieuw te onthullen.